اندام های زایای گیاهی :

الف) پولن ها ( گرده ) پولن ها در پرمین گسترش دارند . آلوکتون می باشند و در سنگ های دریایی یافت می شوند.

ب ) اسپور ها (در نهانزادان آوندی ) اسپورها در دونین و کربونیفر گسترش زیادی دارند . هر کدام از  اسپورها توانایی ایجاد گیاه جدید را دارند . در سنگ های دونین ایران  اثر اسپور های نهانزادان آوندی مشاهده می شود .  سنگ های در بر گیرنده آنها سنگ های دریایی است که نشانه آلوکتون بودن آنهاست  می باشد. این امر نشانگر پوشش گیاهی کم در این دوران است زیرا تشکیل لایه های ذغالی دیده نمی شود . در نهانزادان آوندی هاگ ها در کیسه هایی به نام اسپورانژ تجمع می یابند .

انواع اسپورانژ :

1) سیانژ : زمانی که اسپورانژ ها  در یک ردیف خطی به دنبال هم روی پینول قرار گیرند.

2) سور  ( sore ) : اسپورانژ ها روی پینول به صورت حلقوی دیده می شوند .

3) اسپرانژیفر : اسپورانژها در انتهای یک ساقه قرار می گیرند . این نمونه در سیلورین میانی گسترش دارند.

  الف ) اُرتوتروپ : اسپرانژیوفر هایی که در انتهای محر به صورت مستقیم قرار می گیرند .

  ب) آنا تروپ :  اسپرانژیوفر هایی که در انتهای محور حالت برگشته دارند و در امتداد محور نیشتند .