گروه کوچکی از کارشناسان آمریکایی بر خلاف عقیده اکثریت زیاد همکاران خود، سرسختانه اصرار دارند که گرم شدن هوای زمین ناشی از فعالیت انسانها نیست.
به گزارش پایگاه اینترنتی خبرگزاری فرانسه، این کارشناسان معتقدند که گرم شدن هوای جهان یک پدیده طبیعی است و می‌گویند که اطلاعات زیادی ادعاهای آنان را تایید می‌کند.
این نتیجه‌گیری‌ها برخلاف عقایدی است که در "پانل بین دولتی سازمان ملل در زمینه تغییرات آب و هوا" ( (IPCCمطرح می‌شود.
این نهاد سازمان ملل که حدود سه هزار کارشناس از جمله چند دانشمند مشهور آمریکایی عضو آن هستند جایزه صلح نوبل ۲۰۰۷را با مشارکت "ال گور" معاون سابق ریاست جمهوری آمریکا به دلیل فعالیتشان برای افزایش آگاهی‌ها درباره نتایج فاجعه‌بار گرم شدن هوای جهان از آن خود کردند.
پانل بین دولتی سازمان ملل در زمینه تغییرات آب و هوا اواسط ماه نوامبر گزارشی را پذیرفت که بیان می‌کند شواهد نقش انسان در گرم شدن زمین اکنون خالی از ابهام است.
در این گزارش آمده است، عقب‌نشینی یخچال‌های یخی و نبود برف در مناطق آلپ، نازک شدن یخ آب دریای قطب شمال در تابستان و آب شدن لایه منجمد دائمی زمین نشان می‌دهد که تغییرات آب و هوا از پیش آغاز شده است.
آلودگی کربن، که به‌ویژه از سوخت نفت، گاز و زغال سنگ در هوا منتشر می‌شود، گرمای ناشی از خورشید را در خود نگاه می‌دارد و بدین ترتیب سطح کره زمین را گرم می‌کند و تغییراتی در سیستم‌های آب و هوایی ایجاد می‌کند.
با این وجود گروهی از دانشمندان آمریکایی با این نظر موافق نیستند و مقاله‌ای در زمینه دیدگاه‌های خود نوشته‌اند که در مجله بین‌المللی "اقلیم شناسی" منتشر شده است.
"دیوید داگلاس" کارشناس آب و هوا از "دانشگاه روچستر" در ایالت نیویورک نوشت، الگوی مشاهده شده گرم شدن هوای زمین، مقایسه گرایش‌های تغییر دمای جو و سطح نشان نمی‌دهد که این اثر خاص با گازهای گلخانه‌ای ارتباط دارد."
داگلاس نوشت، نتیجه غیرقابل اجتناب این است که مشارکت انسان در گرم شدن هوای زمین قابل‌توجه نیست و افزایش‌های مشاهده شده در دی اکسید کربن و سایر گازهای گلخانه‌ای تنها تاثیری جزئی در گرم شدن هوای زمین دارند.
به گفته "جان کریست" از "دانشگاه آلاباما" که در نوشتن این مقاله مشارکت داشت، اطلاعات ماهواره‌ای و اطلاعات گرفته شده از بالون‌های تحقیقاتی جداگانه توافق دارند که گرایش‌های گرم شدن جو باعث افزایش دمای سطح زمین نمی‌شوند.
اطلاعات ناشی از مشاهدات ماهواره‌ای نشان می‌دهد که در الگوهای گازهای گلخانه‌ای واکنش‌های منفی ناشی از ابرها و بخار آب که اثرات گرم‌کننده ناشی از انتشار دی اکسیدکربن را کاهش می‌دهند، نادیده گرفته می‌شود.
نویسندگان این مقاله "دلیل خوبی دارند" که معتقد باشند الگوهای آب و هوایی فعلی به اندازه زیادی اثرات گازهای گلخانه‌ای را بزرگ جلوه داده‌اند.
"فرد سینگر" یک هواشناس در "دانشگاه ویرجینیا"، روند فعلی گرم شدن هوای زمین را بخشی از چرخه طبیعی گرم شدن و سرد شدن آب و هوا می‌داند که در هسته‌های یخی، رسوبات اعماق دریا و استالاگمیت‌ها مشاهده شده است.
چگونگی بروز این آب و هوای چرخه‌ای هنوز شناخته نشده است اما به گفته وی " به احتمال زیاد این تغییرات بر اثر دگرگونی‌هایی در بادهای خورشیدی و حوزه‌های مغناطیسی مربوطه بروز می‌کند."
سینگر در نشست اخیر "کلوب مطبوعاتی ملی" در واشنگتن اعلام کرد، هنوز هیچ دلیل قطعی وجود ندارد که ثابت کند فعالیت انسانها می‌تواند موجب تغییرات آب و هوایی شده باشد.
وی افزود، اطلاعات موجود مبهم هستند، برای مثال دمای جهان در فاصله زمانی میان سال‌های ۱۹۰۰و ۱۹۴۰یعنی درست قبل از اینکه انسان سوخت مقادیر زیاد هیدروکربن را آغاز کند، افزایش یافت. سپس دمای جهان در فاصله زمانی میان سال‌های ۱۹۴۰و ۱۹۷۵زمانیکه مصرف نفت و زغال سنگ افزایش یافت، افت کرد.
سینگر معتقد است که عوامل دیگر -- نظیر دگرگونی‌های بادهای خورشیدی و حوزه مغناطیسی زمینی (خاکی) که بر روند تشکیل ابرها تاثیر می‌گذارد و میزان نور خورشید که به سطح زمین می‌رسد و بدین ترتیب دمای هوا را مشخص می‌کند -- بسیار بیشتر از انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از فعالیت انسانها بر تغییرات آب و هوا تاثیر دارند.