سدها جزو مهمترین سازههای هیدرولیکی میباشند که معمولا به صورت چند منظوره ساخته میشوند. یکی از اهداف احداث سدها کنترل سیلاب است و برای این منظور قسمتی از حجم مخزن برای کنترل سیلاب در نظر گرفته میشود البته به دلیل اینکه هزینه ساخت سد با افزایش ارتفاع آن به شدت افزایش مییابد برای کاهش هزینه سد و همچنین استفاده بیشتر از حجم، دریچههایی را بر روی بدنه یا روی سرریز تعبیه میکنند که هنگام وقوع سیل با الگوی زمانی که برای اداره کردن این دریچهها مشخص میکنند، سیل ورودی به مخزن کنترل میشود. در این تحقیق سعی شده است با بهرهگیری از مدلهای شبیهسازی مختلف (مدلهای بارش- رواناب و مدل هیدرولیکی روندیابی سیل) و تلفیق آنها با یک مدل بهینهسازی (برنامهریزی پویا) سیاستی جهت کنترل و کاهش خسارت ناشی از سیل ارایه شود. مدل مدیریتی سیلاب ترکیبی از مدل روندیابی جریان تکبعدی غیردائمی مدل بارش رواناب، مدل کنترل دریچه، نمایشگرهای گرافیکی و یک نرمافزاری است که به صورت ساده در ارتباط با کاربر میباشد. روندیابی جریان غیر دائمی مدل با استفاده از مدل DWOPER انجام میشود. در تخمین میزان رواناب ناشی از بارش و بدست آوردن هیدروگراف سیل ورودی به مخزن از مدل HEC-1 استفاده شده است. در مدل کنترل دریچه با استفاده از یک مدل برنامهریزی پویا و تلفیق آن با مدل DWOPER، میزان خروجی در هر بازه زمانی به گونهای تعیین میشود که خسارت ناشی از سیل در محل خسارت کمینه شود. استفاده از یک مدل روندیابی برای محاسبه ارتفاع آب و میزان دبی در محل خسارت و لحاظ کردن اثر استهلاک طغیان در مسیر رودخانه میتواند یک نوآوری در این زمینه محسوب شود. مدلهای گرافیکی و نرمافزار تهیه شده، اجازه کنترل اطلاعات در هر مرحله را به کاربر میدهد که در نهایت بک خروج به صورت برنامه زمانبندی کنترل دریچههای روی سرریزی یا دریچههای دیگر به اپراتور دریچه ارایه میشود.